Bugün Hürriyet İK’da çalışanların kendilerini değerli hissetmediklerine dair bir yazı çıktı. Yazı çalışanlarla yapılan bir anket baz alınarak kaleme alınmış, ve bu anketin sorularından biri şöyle:
– Çalışanların yüzde 97’si Pazartesi işe gitmeyi iple çekmediğini söylüyor.
Uzuuun uzun baktım bu cümleye. Tabii aklıma sorular üşüştü klasik:
– Her Pazartesi aynı olmak üzere ne yapıyor olsaydın iple çekerdin?
Düşünmeye davet ediyorum sizleri. Hakikaten, her Pazartesi aynı şeyi yapıyor olmak kaydıyla neyi yapsanız Pazartesilerin gelmesini dört gözle beklerdiniz?
Haftanın 5 günü saat 9’da alışverişe çıkıyor olmanız gerekse alışverişi sever miydiniz?
Ya da şehrin en kral kahvaltı mekanında kahvaltı etmek durumunda kalsanız? Koşa koşa her gün gider miydiniz?
Gitmezdiniz sevgili okur. Çünkü insan sıkılır. İnsanoğlu elindeki olabileceğin en iyisi de olsa sıkılır. Dolayısıyla Pazartesi günü %97’mizin işe gitmeyi iple çekmemesinin açıklaması direk işimizle bir derdimiz olması değil, sürekli aynı şeyin tekrarlanıyor olmasının getirdiği mutsuzluktur.
Zaten bu soruyu ‘retorik‘ olmaktan kurtarmak…
View original post 430 kelime daha
yasarnorman 